موزاییک پلیمری

موزاییک پلیمری چیست؟

 برتری موزاییک پلیمری نسبت به موزاییک حیاطی و سنگ طبیعی

با وجود تمام مزایای موزاییک پلیمری شاید باز هم این سوال در ذهن شما شکل بگیرد که چرا به جای سنگهای طبیعی یا موزاییک های حیاطی باید از موزاییک های پلیمری استفاده کنیم. پاسخ سوال شما در خصوصیات و ویژگی های هر یک از این موزاییک ها و فرآیند تولید آنها نهفته است. اولین و بزرگترین مزیت موزاییک های پلیمری مقاومت بسیار بالای آنهاست اما بیایید کمی هم در مورد موزاییک های حیاطی و سنگهای طبیعی بیشتر بدانیم :

معایب موزاییک های حیاطی

مقاومت کمتر 

اولین تفاوت موزاییک پلیمری با موزاییک حیاطی یا سنتی، مقاومت سایشی آنهاست. در موزاییک حیاطی فقط لایه رویی دارای رنگ است و وقتی فرسایش سطحی در آن شکل می گیرد، لایه ی دارای رنگ که اتفاقا از مقاومت بالایی هم برخوردار نیست، از بین می رود و لایه های زیرین آن که فاقد رنگ هستند نمایان می شوند و زیبایی ظاهری آن از بین می رود. اما در موزاییک پلیمری به دلیل استفاده از رنگدانه های آلی نه تنها مقاومت سایشی موزاییک کاهش پیدا نمی کند بلکه در برخی موارد این رنگدانه ها باعث افزایش مقاومت می شوند. از طرفی ین رنگدانه ها را نمی توان در موزاییک حیاطی به کار برد چرا که استفاده از آنها مشروط به استفاده از روان کننده هاست که این امر فقط در موزاییک پلیمری امکان پذیر است.

تراکم کمتر

 هرچه بافت موزاییک متراکم تر باشد مقاومتش در برابر شرایط آب و هوایی مختلف بیشتر می شود. میزان تراکم بافت موزاییک حیاطی که معمولا به روش پرسی تولید می شود بسیار کمتر از میزان تراکم بافت نوع  پلیمری است و دلیل این امر واکنش های شیمیایی است که بین سیمان و مواد پلیمری به کار رفته در موزاییک پلیمری ایجاد می شود. تراکم کم بافت موزاییک حیاطی باعث پایین آمدن مقاومت خمشی و فشاری این نوع موزاییک می شود .

تنوع کمتر 

 در مورد موزاییک حیاطی، برخی تکنولوژی های ساخت موزاییک مانند تکنولوژی تولید پرسی یا روش هایی که موزاییک پس از تولید نیاز به ساب زدن دارد، نمی توان از طرح، رنگ و تنوع بالا بهره برد. در روش تولید ویبره ای موزاییک حیاطی هم به دلیل روش تولید و فرمول خاص، موزاییک ها مات می شوند و براقیت، انعکاس نور و کیفیت ظاهری و بافتی کمتری دارند.

معایب سنگ های طبیعی

تیرگی و لک بیشتر نسبت به موزاییک پلیمری :

 سنگ های طبیعی ابتدا خیلی براق هستند. این براقیت به دلیل رزینی است که سطح خارجی آنها را می پوشاند. اما این رزین نسبت به نور آفتاب و باران های اسیدی مقاوم نیست و همین امر باعث می شود سنگ ها به مرور براقیت خودشان را از دست بدهند و دچار تیرگی شوند. از طرفی بعد از محو شدن رزین ها آب و آلودگی های بیشتری جذب سنگ می شود که از یک سو باعث تیرگی سنگ می شود و از سوی دیگر باعث رشد جلبک و فعالیت باکتری ها در حفره های سنگ می شود که خود عامل مضاعفی برای تیرگی و لک بر روی سنگ است. اما در سنگ های مصنوعی به دلیل عدم نفوذ آب و مقاومت بالای رزین، تیرگی و لک بر روی سنگ ایجاد نمی شود و موزاییک ها براقیت خود را حفظ می کنند.

جدا شدگی بیشتر سنگ از بدنه ساختمان نسبت به موزاییک پلیمری :

سنگ های طبیعی به دلیل انقباض و انبساط به مرور زمان از بدنه ساختمان جدا می شوند. البته برای این معضل راه حل هایی پیشنهاد شده است. مثل ایجاد اسکوپ، که پس از مدتی زنگ می زند و دوباره سنگ از بدنه جدا می شود یا استفاده از رول پلاک که جلوه ای نازیبا دارد. اما موزاییک های پلیمری با مصالح ساختمانی هماهنگی بیشتری دارند و قدرت چسبندگی آنها بالاست.

قیمت بالا نسبت به موزاییک پلیمری:

سنگهای طبیعی دارای قیمت بسیار بالایی هستند. حتی سنگهای طبیعی بی کیفیت مانند تراورتن در حال حاضر با برش کاری و ساب خوردن و صیقل دیدن با قیمت های بالا در بازار به فروش می رسند. اما موزاییک های پلیمری با وجود کیفیت و دوام بالا با قیمت پایین تری قابل تهیه هستند.

وزن بالا نسبت به موزاییک پلیمری:

وزن سنگ های طبیعی بسیار بیشتر از موزاییک های پلیمری است. همین امر باعث می شود نصب آنها پر هزینه تر و سخت تر شود.